Her söken yeni şafak benim için ayrı dert
Güneş doğsa birlikte çıkacaksın sanırım
Ey vefasız sevgili kader senden de namert
Bir kez daha dünyamı yıkacaksın sanırım
Hele bir bak dağlara hep başında duman var
Duman da hayat gibi sakın deme zaman var
El âlem kıymet bilmez koklar bir yana atar
Şimdi gençsin güzelsin bıkacaksın sanırım
Hiç gördün mü petekte balı yaparken arı
Ömür dediğin ne ki Ağrı Dağı'nın karı
Güneş vurur eritir… Ah edip ağıtları
Mezarımın üstünde yakacaksın sanırım
Sen de sırdaş olsaydın dağlar ile taş ile
Benden beter olurdun o dumanlı baş işe
Belki de pişman olup gözlerinde yaş ile
Mazimize hüzünle bakacaksın sanırım
Ömrümüzün son demi ne olur bir kez dinle
Hep ölümü bir tuttum inan ki hasretinle
Bu yol son yol olsa da yürüyelim seninle
Beni yalnız mezara sokacaksın sanırım