Erdal Koca - Bir Şehidin Ardından

Hayat acımasız nerden bilecek
Bir tek oğlu vardı o mu ölecek
Mezarın üstüne koydu bir çiçek
Elleri koynunda kaldı öylece

Teröristler karakola saldırmış
Bir kahpe kurşun onu öldürmüş
Başını yukarı doğru kaldırmış
Uzaklara doğru daldı öylece

Henüz körpe idi yirmi yaşında
Öyle yazıyordu mezar taşında
Babasını gördüm eli başında
San ki dersin bir put oldu öylece

Her tarafı mermer idi mezarın
Dedim ki amca; gelirsin yarın
Şimdi evde seni bekliyor karın
Yüzüme bakarak güldü öylece

Dedi ki evladım, canım evladım;
Sen olmazsan buradan gitmem bir adım
Bu nasıl bir acı dayanamadım;
Ağladım. Gözümü sildi öylece

Dedi ki yavrum buradayım geldim
O ağladıkça ben gözünü sildim
Yavaş yavaş ayağına eğildim
Öpecektir dedi bildi öylece
Dedi ki evladım bu vatan için
Toprakta yatıyor. Bu devlet niçin?
Her gün İmralı'ya giden elçinin!
Başka diyemedi kaldı öylece

Dedi ki sen kimsin bu devlet nerde?
Oğlumla arama koydu bir perde
Şayet bu durum böyle gider de
Vatanıma dedi… Kaldı öylece

Oğlum bir şehittir bizler de ölü
Söylesen Ülkem neden kan gölü
Şimdi bir kahraman bilmem ne dölü
Bu hainler dedi kaldı öylece

Dedi bütün asker olanlar döndü
Anlatamam o gün nasıl bir gündü
Dedi ki tek evladım ocağım söndü
Yavrum yavrum dedi kaldı öylece

Akşamüzeriydi hanımı geldi
Elinde bir mendil mermeri sildi
Kocasının kulağına eğildi
Bir şey diyemedi kaldı öylece

Açtım ellerimi dedim ki Rabbim;
Sen ona sabır ver bilemedim kim
Bu vatan uğruna şehittir lakin
Vebali boynumda kaldı öylece