Ben bunları ağlayarak yazarım
Aklıma hep sen gelirsin Perihan
Hasretinden usanmışım bizarım
Sen bunları ne bilirsin Perihan
Sarmışım özlemi hep yumak yumak
Ve onları nakış nakış dokumak
Yaşamak mı şiirlerde okumak
Ayrılıkta ne bulursun Perihan
Gündüzler karanlık geceler zindan
Küçük bir evim var sanki koca han
Hep hayalin odalardan salondan
Anla bunu ne olursun Perihan
Lambalar yanınca umudum söner
Gene de beklerim ola ki döner
Geliyorum diye gönder bir haber
Yoksa yarın geç kalırsın Perihan
Zaman böyle çok insafsız, geçmekte
Bir kuş gibi, kanatlanmış uçmakta
Toprak bize kucağını açmakta
Neden bundan zevk alırsın Perihan