Zaman, yokluğunda akıp giderken
Ben de zaman ile akıp ağladım
Kısacık şu ömür sensiz biterken
Gönlümde bir ateş yakıp ağladım
Yokluğun aklıma geldikçe inan…
Her gece gözyaşı döküp ağladım
El âlem sevinip güldükçe inan…
Çaresiz boynumu büküp ağladım
Geceler sırdaşım… Oysaki sabah
Ay gizlendi şafak söküp ağladım
Ya özlem getirdi ya başka eyvah
Dizüstü yerlere çöküp ağladım
Bazen yüreğimde geldi haykırmak
Bazen de ağıtlar yakıp ağladım
Bazen çeşme oldum bazen bir ırmak
Bazen denizlere akıp ağladım
Bazen ay ışığı bazen bir allık
Bazen karanlığa çıkıp ağladım
Bazen güneş doğdu bazen kızıllık
Bazen de canımdan bıkıp ağladım
Bazen albümdeki her bir resmini
Bazen sana kızdım, yakıp ağladım
Bazen kolye yaptım güzel ismini
Bazen de boynuma takıp ağladım