Ercan İriş - Adını Yalnızlık Koydum

Seni bırakıp bir köşede
Öylece gitmek istiyorum
Hem de nereye gittiğimi bilmeden
Ve sensizliği seçiyorum
Hiçbir şıkkı görmeden
Adım zaten yalnızlık
Kim ne derse desin
Küstahlık olsun soyadım
Vurdumduymaz olayım biraz da kendime
Dinlemeyeyim yani kalbimin sesini
Ne çıkar bu tüten yaşlardan
Anlıyor musun beni? Ben susuyorum
Ve herkese küsüyorum
İşte buraya da yazıyorum
Adını yalnızlık koyuyorum

Saçlarıma buz inermiş
Vefa elini, eteğini çekermiş
Sinsiymiş hayat
Yakalarsa bir köşede basarmış
Kanatlarım üşürmüş
Rengim solarmış
Yapraklarım bir bir dökülürmüş
Olsun, kabul ediyorum
Ben sensizliği seçiyorum
Çıkıp gidiyorum artık senden
İçimdeki senleri bir bir kusuyorum yalanlarına
Artık ben benle yaşamak istiyorum
Ve inadına yazıyorum işte gökyüzüne
Adını yalnızlık koyuyorum
Kaçarken senden

Alnıma kızgın acılar değmiş benim
Bahçe kapılarımda solmuş güneşim
Avuçlarımda seni beslediğimi sanarken
Bunamış umutlarım
Hep yanlış duraklarda beklemiş
Yanlış otobüslere binmiş
Sonra da çekip gitmiş başkasına yar olmuş
Yani umutsuz kalmışım
Sen yaşarken güle oynaya avuçlarımda
Ben savrulmuşum diyardan diyara
Kuytu bir yer aramışım sığınacak
Affımı dileyecek, nefes alacak bir sığınak
Sense beni meydanlara satmışsın namımı bile unutarak
Lanet olsun
Haydi dök ellerime bir yudumluk aşkını
Kirleneyim son kez Ve tepeden tırnağa bomboş kalayım
Silinmiş fotoğraflar, talan edilmiş madenler gibi
Sonra boşluklara yazayım senin sahteliğini
Aşkımı kurban verdiğin inadını
Yazayım dağlara, vadilere, bulutlara
Tanısın el alem adamlığını
Adını yalnızlık koyayım
Kaçarken senden

Oysa sana neler neler adamıştım
Yanıp yanıp aşkınla kül olmuştum
Ve yine senin için doğmuştum binlerce kez
Ama bilmedin sen
Gerçi neyi bildin ki
Küçük çocukların gözüydüm
Masum, ürkek
Ölümüne bağlı yüreğindeki ilmeğe
Nerden bilirdim ki ilmeği çekeceğini
Nerden bilirdim bütün masallarımı çalacağını
Çalıp da hiç pahasına ellere vereceğini
Nerden bilirdim gönül kapıma kilit vurup
Hayatımın bütün yollarını kanatacağını
Şimdi bırak bu palavraları
İçi boş sözleri
Vakti geldi artık
Çekip sensizlik kılıcını kınından
Öyle keseceğim ki bu aşkı
Kanını donduracak yabancılığım

Çektiğim yeter bu kamburu
Bırak yakamı
Terk edip bütün limanlarını
Deli dolu yaşadığın günlerin hesabına
Bir bir ekleyeceğim yaptıklarını
Ve adını yalnızlık koyacağım
Kaçarken senden

Yemin ediyorum bu sefer dönmeyeceğim
Nerde bir yalnızlık görsem
Yüzüne bir tokat da ben vuracağım
Hüngür hüngür ağlasın diye
Ve anlasın kemanımın niçin inlediğini
Anlasın aşkına demirlenmiş boşa giden gençliğimi
Sonra bıkmadan usanmadan
Doğan her güne
Yeniden yazacağım adını
Adını yalnızlık koyacağım