annemim kalbinde yazdım
ben ne yazlara daldım
rüyadan dışarı çıkamam
yokluğunuza lambaydım...
zavallı akıl, çam devir
konu komşu şaşırsın
iki evham birbirine baktı
bir sır söyle bulutlara karışsın...
boşluğun ipeği yırtıldı
rüzgar kapıya dayandı
kaç bahçe çıkar bir kuştan
yağmurunuz bende kaldı...
şehir aç, kelimeler uykusuz
senin huyun başka, dumanın sonsuz
aşkla bir sisle girilir ancak
beyaz bir oyun bu dalgın ve korkusuz...
ağacın da bir ruhu var, yıldızların hayatı
anlamın ömrü boğuk ve hep yaralı
kaçıncı takla bu, hayat neyin nuru
şuramda kül rengi bir yumru...
toparlanın ey küçük şeyler
meleklerin gölgesinde buluşalım
hiçbir şey sahici değil
mağrur bir acıda yıkanalım...