Engin Tunca - Geceden Kalan

Uyanıyor İstanbul,

Bir sis perdesi altında

Gün doğuyor yavaş, yavaş

Kimine göre ışıltılı

Kimine göre ışıksız

Kimine eğlenceli, kimine hüzünlü

Sıcak geceden, soğuk geceden

Tok uykudan, aç uykudan

Uyanıyor İstanbul…



Güneş cömert,

Herkese eşit sunuyor

Işığını, sıcaklığını,

Mutluya, mutsuza
Umutluya, umutsuza

Tok yatana, aç yatana

Ekmek peşinde koşana

Hırlıya, hırsıza

Herkese yetiyor

Müthiş adalet,

Tanrı'nın adaleti…



Uyanıyor koca şehir,

Kimine hoş, kimine boş

Uyusa boş, uyansa boş…



Bir yandan da,

Sobaalarında kuruu da meşe, ya-nı-yor efemm…