Engin Taş - Yaşam Yeniden

rüyalarıma benziyorsun
çıkaramıyorum
ama sen
sıcak bir deniz koyuyorsun kadehime
sesini ve nefesini koyuyorsun
hayat dalga ritminde akıyor
yüzünü ve hüznünü koyuyorsun sonra
sonra ben kendimi koyuyorum
sözlerinin altına
(imza&n oluyorum)
ve birden kınından sıyırıp
çatal bir kılıç gibi
gözlerini koyuyorsun önüme
şarap gibi damlıyorum(kayboluyorum)
en sonunda
hep sonunda
sen sonunda
tutulduğum ve tutunduğum kara'm oluyorsun
bulduğum ve bulunduğum

rüyalarıma benziyorsun biliyorum
hayatı genzinden yakalayıp
bakir bir şiddet koyuyorsun avuçlarıma
cehennemden(yangından) çıkmış gibi içiyorum
o an görüyorum
örsten çıkmış geçmişini koyduğunu
örselenmiş dünlerimin yanına
iki rüzgar gibi konaklıyoruz
bir yangının koynunda
hem köze
hem öze dönüyoruz
ve birden çift su verilmiş çelik gibi
iniyorum
en sonunda
hep sonunda
sen sonunda
mavzer oluyorsun
tutulduğum ve tutunduğum
öldüğüm

rüyalarımsın eminim