Engin Taş - Özgeçmiş

ege'de kan kustum değil umrumda
kan kustum doğu'da dillerden döndüm
her şeyini melhem saydım gönlüme
bir sözün dokunur yaralarıma
gözünde bir balık ağlarda kalmış
zıpkınsın dost değil gelen dost değil
karadeniz hırçın yanım sus artık
karasu muş'undur gözümden akar
benim gözyaşlarım kar sularıdır
girit'ten akmıştır okul öpüşüm
milat neyin kahrı bilinmez
gözüme bakamam suya bakamam
her ömrün filizi vardır kırağı yemiş
susamışım sakarya'nın saçına
bir de osmaneli sevdalarına
yalnızca bir mektup geçmişten gelen
evren biraz darbe biraz derdimdir
eşsizdir sızının gelişi şimdi beni ben vurmuşum şimdi(sonra) sırtımdan
kahvemi gözünde&n içmek isterim
intiharsa intihar aşkı(nı&mı) emziriyorum
gözlerimi giymişim şaman danslarında
kendimi kimseye yüklememişim
ben suyuma arınmamış ten katmam
mavzer dediğimiz yürektir dostum
kendine çekersin bazen ele çekersin
demirden akarız ustalıktan hep
soyun su yun berivanı karşıla
bilsen ikicanlı yaşam ömrümde
vurulmuşum yar rahmine mavi sözler çizerim
ağrımdan ölecek yar her sevda rüzgar
sürgüle gözünü kimse görmasin
çam yaprağı bakışımız yüreğimizde
her yaz otuzuma yaklaşıyorum
yar nar içindeyse unutulmuyor
denizler tanrıyı öptüğüm yerdir