hadi bir deniz ısmarla gözlerine
beni ısmarla bir akşamüstü
zamansız bir çerçeveden geçiyorum
hadi seni ısmarla bu akşamüstü
biliyorsun ateşin hançerle dansını
ölüm kör bir kuyuya seslenmek
hayat öz sesine yaslanmaktır
hadi bana beni ısmarla şu akşamüstü
ben hala gülmeden büyüyorum
gündüzün tenini kanatarak
ve nar tanesi duyuyorum kahkahaları
hadi sendeni ısmarla nü akşamüstü
çelikten bir yüz taşıyorum çocukluğumdan
tanrıdan bir gülümseme dudaklarımda
ve içimde şaraptan süzülmüş bir yaşam
hadi içbeni ısmarla su akşamüstü
biliyorum yüzün çaydan geçenlerin türküsü
seyrana çıkar kalemimde okyanus boyu
ve yağmurdan alıyorum kokunu senin
hadi bizdeni ısmarla her akşamüstü