ezelden beri günü neşeyle geçen kuldum
bir vefasız yarin hüznü yaraladı beni
gönülde yatan bir sevdanın hastası oldum
bir vefasız yarin hüznü yaraladı beni
örselenen yüreğimde bırakılan o izler
sinemdeki hezimetin duvarını süsler
kırık dökük köşküm şanlı mazisini özler
bir vefasız yarin hüznü yaraladı beni
yaşamadığım kalmadı bu sevda öykümde
aşk adına tüten ocaklar söndü köşkümde
hep tatsız tuzsuz müjdelerim oldu aşkımda
bir vefasız yarin hüznü yaraladı beni
çiğnenen gururum,yıkılan gönül sarayım
umutları yitirilen bir bahtı karayım
artık feryadı soluyan, bitmeyen narayım
bir vefasız yarin hüznü yaraladı beni