Engin Aşkın - Vardım İstanbul'a Anılar "Hey Hey" Dedi

Sen vardın anılar vardı yöremde
İstanbul'daydım bir deli yağmur yağıyordu
Ayak uçlarımda kırık dökük yıldızlar
Ayak uçlarımda bir tutam gökyüzü vardı
Nefes nefeseydim anılar kovalıyordu

Şu Beyoğlu yok mu kalleş şu kara şu yadsıyan
Saati beşti tüm sokaklar kekik kokuyordu
Saat beşti yirmi yaş sesleniyordu düşlerin burcundan
Senin dudakların mıydı şuramda duyduğum
Emirgan bir bıçaktı yüreğime iniyordu

Şu yol Üsküdar'a gider bilirdim
Şu yol böyle belirsiz değildi mayıs kokardı
Şu yol ucunda sen vardın bir ilkyaz sonrası Siz küçük adamlar, kırık düşler, yazıtlar
Her Salacak şarkısı adını fısıldardı

Hangi söylencede büyüttüğümüz direnç
O görkem yitirilmiş tüm gözler ölgün
Verdiğimiz her söz öykülerde kaldı
Aşkla umudu yeşerten gönenç
Sahile çıkan her sokak kapandı

Bir yanda sen vardın, bir yanda özlem vardı
Varsayımlar, pathos'lar, uzak kentler, çiçekler
O umarsız bölümdü tüm görünümlerde
Düne dönük gözlerinde ıslanan kirpikler
Üzgülerin burcunda kaybolan çocuklardı