Emsal Toprak - Resim

Şu kahpe dünyanın temellerini,
Maskeli yüzsüzlerin emellerini,
Niyetlerinin önündeki amellerini,
Bilirim! Lakin bir şey gelmez elimden.

Her an sapıyorlar Hakkın yolundan,
Tutunmuşlar taşın, putun kolundan,
Medet umuyorlar, yolun solundan,
Görürüm! Lakin birşey gelmez elimden.

Sonunda çatlattılar sabır taşını,
Söndürdüler ruhlarda aşk ataşını,
Çehrelerin inciten çatı kaşını,
Seyrederim! Lakin birşey gelmez elimden.
Aş yerine taşlar kaynar ocakta,
Sabiler, bebekler ağlar kucakta,
Soğukta aynı kimsesize sıcakta,
Sezerim! Lakin birşey gelmez elimden.

Konuşan azaldı, dostun sözünü,
Kem sözler parlatıyor gönül közünü,
Sessiz, sessiz ağlayan kalbin gözünü,
Hissederim! Bir şey gelmez elimden.

Bir kere bulabilsm kulun hasını,
Şikayetsiz çekerim her cefasını,
Sürmem hiç bir derdin bir gün yasını,
Ararım! Lakin bir şey gelmez elimden.