Gecelerden bir gece
Uykularım firar etti yine
Yalnızlığımın sancısı tuttu
Dolunayı bekletti
Ne bir şarap
Ne de sigara kar etmedi
Umutlar çarmıh oldu
Yıldızları seyrettim
Rüzgar yavaştan eserken
Hasret içime dolarken
Ben yine kahrettim
Gecenin sessizliğini bozamam
Ağzım bıçak açmıyorken
Tek başıma hiçbir şey yapamam
Elim kolum bağlanıyorken
Şimdi böyle çaresiz ve yorgun
Gözlerim tenhalarda geziyorken
Ne sabah olsun isterim
Ne ay beni terk etsin