Emre Özkurt - Fakültedeki O Kız

Bizim fakültede bir kız vardı
Durmadan sigara içer ağlardı
Gözlerini benden hiç ayırmazdı
Geceye kurşun sıkar kanardı
Karanlıkları bağrıyla delerdi
Denizlerden asla korkmazdı
Sürekli defterine bir şeyler yazardı
Kalemini küskünlükle açardı

Günün her saatinde şarkı söylerdi
Ama asla dudakları kıpırdamazdı
Saçları kırgınlıklarla dolardı
Benden başka anlayanı olmazdı
Bir anda ortadan kaybolup giderdi
Nereye saklandığını kimse bulamazdı
İnsanları hiç ama hiç umursamazdı
Söz konusu bana gelince gülümserdi

Kucağında bir sürü kitaplar taşırdı
Ne okuduğunu kimse bilemezdi
Bu şehirde sahip çıkanı olmazdı
Derdini anlatır omuzlarıma sarılırdı Belki çok uzaklardan kopup geldi
Yaşadığı yeri sevgiyle anlatırdı
Sürekli iç çeker belli yüreği sızlardı
Güldüğünü benden başka kimse görmezdi

Gözleri maviydi hüzünle bakardı
Sanki gökyüzünden hiç farksızdı
Öylesine dağılmıştı zor toplanırdı
Beni düşlerinin içine yerleştirirdi
Kendimi bana tarifsizce anlatırdı
Ben içerken yıldızları yudumlardı
Kederlenince ağzı bıçak açmaz susardı
Konuşunca içindekileri bana kusardı

Beni benden daha iyi tanıdığını söylerdi
Bazen ansızın gelip kapımı çalardı
Yağmurlarda benim gibi ıslanırdı
Öfkelenince her şeye küfrederdi
Benden hiçbir şeyini gizlemezdi
Dudakları dudaklarıma değerdi
Hayranlıkla karşımda otururdu
Fakültedeki o kız ağır solcuydu