Belli içinde bir şeyler kopmuş
Gözlerini beyaz tavana dikmiş
Üç gecedir hiç uyumamış
Sabaha kadar kahretmiş
Belki rüya görmeyi özlemiştir
Bir haftadır evden çıkmamış
Kendini odasına hapsetmiş
Güneşi bir türlü doğmamış
Camlarını karanlık örtmüş
Belki aydınlığı düşlemiştir
Konuşmamaya yemin etmiş
Hiç derdini dökmüyormuş
Sarı sonbahar gelmiş çatmış
Yaprakları havaya savurmuş
Belki dağılmaktan bıkmıştır
Esen rüzgarlar yüzüne vurmuş
Aldırmamış fırtınalar kopmuş
Kederinden mi bilinmezmiş
Her şeyini bir kenara fırlatmış
Belki inancını yitirmiştir