Emre Gökce - Yel Vuruşları I

Bitti..

Seni yıkılmaların altında ezildi,dik duruşlarım..
Sevdalanmaların toyluğunda girdim seni sevmelerin kuyruğuna..
Kurağına dudak,
Uzağına ırak duraklar bıraktı,fragmalarında harman olup tıkanan sesim tüketilmiş sessizliğinde..

Ne desen,
Nadasımın masalında beklemelerde..
Ne desem,
Narasının masasında bir sarhoşa yudum eklemelerde..

Bitti..
Ömür bitti,
Ödül yitti,
Ödün verildi,
Kefen giyildi aşkına..
Kefeler doldu,
Küfelerin gırtlağına kadar dayandıysa sabrım,gelmeyişindendir..

Sağ yanım sağır,
Sol yanım solgun,
Önüm arkam varım yoğum,yoksun..

Saat sabaha karşı beş..
Saat sabaha karşı sus,
Saat sana karşı şuursuz,
Vaat günaha karşı puslu kuskun..
Saat,zamana ve sana karşı durgun..

Satma beni kolundaki akrebe,
Kovarak ve kırarak yel kovanlarının gel yaran kiplerine sesinle ekilip, Takip etme izimi, tepme sana kendimi..
Soyun artık gölgemi..

Saat sabaha karşı beni sensizliğe boğma sularında..
Beş'i geçti veresiye düşlerle verilmeyişinde bana geriye..
Eşi göçtü gözümün,
Tek gözle kör oldum sana közünün önünde göz göz yara bereliğinde..

Gün bıraktığın ah'lara tiz'gisiz sesler peydahlarken fersahlarda,
Yön kaybındayım,
Dön demelerin ayıbındayım..
Çizgisiz kağıtlara çizilmiş eğriliğim,
Doğrulamadım..

Bitti..

Gönül gömüldü dibe,
Dibe düştümse,
Canındaki ceninin düşüğünden daha kanamalı benim yalnızlığım..
Sandığımdın,
Sancıdım ben..

Ne dersen,
Yuvasında esirgenmiş bakıma muhtaç bir yüreğim olacaktır elbet, hep..
Ne dersem,
Kumasına bir göz daha fazla kıskanç bu sevda, kendi yalnızlığındaki sevmelerden sebep..

Şimdi,
Söndü ışık,
Sustu dudağımdaki sen çalan ıslık..
Sen,
Dünya ahret acımsın artık..