Emre Aydın - Irgat Çocuk

Anadolu'nun kıraç toprağında doğdun sen çocuk.
Beşiğin,bir tarlada umut çadırı
Annen ırgat senin baban ırgat, elleri nasırlı tabi!
Çapası,silah; yaban otları en büyük düşmanı.
Kardeşin çok,
oyun arkadaşın:bir kara çekirge, uçuç böceği,
tepende dönen kavuran güneş.
En sevdiğin vakit, anne zamanı
öğün zamanı, en sevdiğin yemek: anne – baba senin.
Sen garipsin, şu koca toprak
şu hani eğri büğrü duran güne bakan,
seni,sevdiklerinden ayıran, en büyük düşmanın senin

Kızıyorsun, onlara vurmak istiyorsun,
Konuşmak,haykırmak” annemi benden almayın” demek istiyorsun
Ama haykıramıyorsun, susuyorsun.
Baba ırgat, anne ırgat senin.
Kardeşlerin,doğruca tarlaya
yine kalıyorsun sen
Kara bir çekirge, bir atom karınca,
Talihliysen, bir uçuç böceği,
Tepende dönüp duran kavurucu güneşle baş başa.
Oturuyorsun “üf püf “sıkılıyorsun
Minik adımlarla, sınırlandırılmış alanı aşarak,
Belli ki keşfe çıkıyorsun.
Belki bir kara çekirge, belki bir uçuç böceği,
Bekli de bir atom karınca,
Besbelli ki kaderin götürüyor seni
Bir dere kanarına .
Geri dön arzu, diye haykırıyor sana yüksek bir sesle sessizlik
Ama sen duymuyorsun, öyle ya suyu ilk defa tanıyorsun
Annen sana yarınlar hazırlamak için
Vuruyor çapayı toprağa, her başını kaldırışında sana bakıyor,
Ama sen yoksun yada görünmüyorsun.
Sen boğuluyorsun bir damlacık canınla
Bir damlacık bir suda.
“Anne! ” diye haykırıyorsun,
sesini kimseye duyuramıyorsun.
Anne gözleri, annenin kalbindeki şüpheyi tetikliyor
Annen bakıyor ama seni göremiyor.
Küçülüyor şüphe, annenin korkusu büyüdükçe büyüyor.
Seni arıyor anne elleri
Çığlığı, etrafa seni aramaları için haber salıyor
korku küçülüyor, anne yüreğinde hüzün büyüyor
ellerindesin annenin,en sevdiğin yemeği,anne sevgisini yiyorsun.
belli ki kavrulmuşsun sıcaktan, anne gözyaşlarıyla serinliyorsun.
annen ağlıyor , baban ağlıyor, kardeşlerin, ırgatların hepsi
uçuç böceği,kara çekirge,atom karınca
daha demin seni kavuran güneş
Sen, mutlusun belli gülüyorsun,
belli ki çiçekler için de bir yer keşfettin
“Anne, ben mutluyum.” Diyorsun
Bak ünlüde oldun! Üç yaşında, ırgat çocuk.
Gazete haberlerinde, haberlerin ünlülerle yan yana.
Bilirim, sende imrenmezsin onlara.
Gittiğin yer ebedi ey küçük çocuk! Sen ne mutlusun.
Seni tanımadım, sana göz yaşımı şiirimi sunuyorum.
bana bir iyilik ne olur.
senle peygamberime selam yolluyorum.