Emre Aydın - Hüzünlü Vakit

Hep hüzün ve hicran üstüne yazıldı şiir
Oysa ben hiç hasret kalmadım
Senden ayrı kaldığım zaman
Sözlerim sade sitem doluydu
Kendi kendime şöyle konuştuğum zaman
Ellerin,ellerin nasırlanmaz mı bir gün
Saçlarına ak düşüp,zaman sillesini vurmaz mı
Yüreğinde acılar katmerleşip
Beyninde kıvılcımlar çakmaz mı

Bana ayrılıktan bahsetme
Ben ayrılmadım ki senden hiç
Hep benleydi hayalin
Yunuslar cilveleşirken
Dalgalara inat
Deniz sahiline hasret koşarken kıyılara
Akşam güne perdesini çekerken
Temmuz güneşi kavururken
Ya da sessizce göz yaşlarım
Yüreğimden düşerken
Sen benleydin Ellerin ellerin
Kor yumaklar halinde ellerimde durmaktaydı

Bir geceleyin göremezdim seni
Sade o zamanlar hissederdim
Yüreğimde merhameti olmayan
Bir acının içimde depreştiğini

Yıldızlar kayarken bir bilinmeze
Hep senden yoksun
Hayalinle birlikte
Sana dair dilekler tutmaktaydım

Ha!
Bir de unutmadan
Sigaram vardı
Senden ayrıldığım zaman
Hep isminin baş harfini
Yazmaya çalışırdım gayretkeşlik içinde
Sigaramın bitişini bilmeden
Ellerimi yaktığım zaman