Gecenin sessizliğinde
sahile uçuşan dalgalar
yanıyordu...
Alevlere dönüşen yakamozlarda hayalin
Gecenin aydınlığında
gökyüzüne yansıyordu...
Yakamozların serenadı
Dalgaların hışırtısı
Bitmeyen bir senfoniydi sanki içimde,
seni anıyordu...
Bir fırtına öncesinin habercisiydi
esen rüzgar,
Sulardaki hayalini yalayıp
üzerime atıyordu...
Seninle ıslanıp, seninle oluyordum.
Ateşinle yanıp,
küllerimi üzerine savuruyordum..
Yakamozların şarkısıydı bu!
Onlar söyledikçe
Mutluluğun sonsuzluğunda
geri dönmeyen bir martı,
Derin sularda kaybolan
sessiz bir gemi oluyordum.
15.11.2001
Emin Coşkun