Emel Koşar - Balkon

I
gönlümün sabır sınavı
küstahlık şiirle resimlemek hayatı
acıya yelken açan çiçekler
içine kapanan balkonlarda
ölümü erteleyen çocuk-anneler
balkonlar gibi daralan kalplerde
bedenler kuşatma altında
yere düştü hüzünle sözüm
güneş yarın kimin için doğacak?

II
istiridyenin içindeki kum tanesi
sedefle kaplanan keder esintisi intihar boyunca ağlayan balkonlar
rüyalarımın seyir defterinde
dizelere dizilen inciler gibi
bütün kapılar cehenneme açıldığında
gökyüzüne nakış nakış işlendiğinde
yalnızlığımı aldı fütursuz sözcükler
bulutların üzerinde yarın kim yürüyecek?

III
göğsümdeki düğümün her çözülüşü
balkonların çöküşü
çiğnenen bedenimizle
yangın zamanındayız
kim bilir yarın hangi kadının harfleri kararacak?