ve ayna içimden kırılarak geçer
hangi fotoğraf gizler hüznüm yabancı
ben bir gençliği sesimle tanıştırırken
sözcükten sözcüğe fısıltılar havalanır
yüzümdeki camın endişesi bu
her şeyi sevmek ve öldürmek
yalnızlık zihin işkencesidir
kendimin imgesi ben
buğusuyla güzeldir cam isterse
nefes hayalden hayale gezer
huzurun caddeyi kararttığı yerde
ayna içimden sakınarak geçer
acı desem pörsümüş sözcük şiirde
dilim caddeyi boyarken yalnızlığa