Sürgünde can gibiyim
Tutsak mahpus rehin değil
Sürüldüm yüreğimin mabedinden
Mutluluğum, umutlarım
Kırılııp döküldü ellerimden
Kahreden bu sürgünde
Yüreğimi acıtıyor demir kelepçe
Sürüldüm kendine hükmedemeyen;
Yüreğimin mabedinden
Sürüldüm, özgür değilim alabildiğine
Aşkım kırılmış,yüreğim sürgün
Fırtınalı okyanuslara;
Sürüldüm, hüzünlü şarkılara
Sürgünüm, sisli hazan sabahlarına
Yırtıp, yakıp sürgün fermanını
Mümkün mü, kendi içimdeki sürgün kentinden
Ümitlerimin mutluluğumun;
O güneşli şehrine geri dönmek?
Mümkün mü, hayatın sürgününden beraat etmek?