Eftalya - Geberiyorum

Kanar içimde bitmeyen aşklar
Yanarım dağlarda ateşler gibi
Hangi gün açıldı ki gonca güllerim
Solgunum hazan yaprakları gibi

Dört yanımı sarmış çıldırtan hazan
Yaşanmadan kurumuş baharın bahçeleri
Su misali geçiyor içimden zaman
Alabildiğine coşkun, azgın bir nehir sanki...

Özleminle yanıp tutuşunca göz bebeklerim
Öylesine çözülür, öylesine dağılırım ki;
Bunu ne ben anlatabilirim
Ne de sen anlayabilirsin beni...
Ortasındayım bitmeyen gecelerin
Düşlerim korku dolu...
İçimde her dakika tepinir durur
Ayıpları, günahları yok sayan arzu

Sensiz geceler simsiyah, karanlık
Korkuyorum; yolunu şaşırmış martı gibi
Acı bir tebessüm oldu dudağımda ayrılık
İçimdeki melekler ağlıyor şimdi...

Zamansız acılarla çöktüm, yıkıldım
Kök saldı içimde aşkın matemi
Öyle kahırlı, öyle kederliyim ki;
Sorma; yokluğundan geberiyorum gibi...