Efe Aktürk - Gel Bana Sevdiceğim

Dertlerimde yoğrulan bir hayat küskünü
Sendin benim bu kaderimde bir yolcu...
Sendin sevdamın düşkünü
Baharımı beklerken bak sonbahara geldim
Sensizliğinde çürüdüğüm kışa erdim

Gel benim sevdiceğim
Gel de kara sevdanın yolculuğunda coşayım
Bu dünyanın çilesinde ben sensiz neylerim
Kadere küsmüş sensizliğim

Yağmurlar gibi yağsanda ıslatsan bu gönlümü
Sensizliğinde kuruyan bu ömrümü
Bağrım kavrulsa da ayrılamazsın bendeki sevdandan
Gel de al beni buralardan
Kurtar beni bu diyarlardan Yalnızlığımın efkarından...

Veririm sana bu ömrü bin yıl da olsa... doldururum senle...
Sensizliğim artık tak etti bu gönlüme
Gel de ey sevdiceğim ölüyorum ben sevginle
Gel ey hayat çiçeğim kaldır beni çöktüğüm yerden yücelere
Kaldır da coşayım senle güzelliklere

Bak vardık senle sevdamızın en yükseklerine
Bu alemde bir tek senle... bir tanemle...
Erdik bu arş-ı alemde
Gel benim sevdiceğim...
Gel sensizliğe susayan kalbime...
Gel benim sevgim... her şeyim...
Sana hasret bu gönlüme...