Eda Soydan - Noktasız

Noktasız
Siyaha boyadığım duvarlarımın içindeyim
Ve kendi seçimim kimsesizliğim
Kendime duyurmaya çalışırken sesimi
Bu şarkılarla melodilerle söylediğim
Notalarla kesiyorum yaralarımı bir daha ve bir daha
Kendime yalanlar söylüyorum sancılarımla
Oysa kimsenin gelip kurtaracağı yok beni
Bahane olmamalı bu herkesin kendi seçimi
Gelecek için yapılan planlar mı?
Yoksa hayatlara söylenen yalanlar mı?
Düşündüğüm bunlar değil hangisinin daha saçma olduğu
Yarının garantisizliğindeyken bugünü ona teminat göstermek
Her günü yarın için harcamak ve bir adım sonra ölmek
Ya da yaşanan günün değersizliğindendir rahatça harcamak belki
Gelecek günler de bugünler ve geçmişler gibi
Hangisi daha değerli ki
Çektiğim nefesler mi acılar mı?
Ya da koyduğumuzu sandığımız noktalar
Geçmişin hep devamı olan başlangıçlar
Sığındığımız aşklar ve onu inkar edişler
Sığınak niteliği yoksunu, acılıdır aşklarım benim
Ve noktasızdır dilbilgisine inat cümlelerim
Sonu hiç gelmeyecek gibi yaşamasam da
Yaşarken sonlarım olmuyor benim
Sevgilerde oyunlar oynamadığımdan da Kazanamadım dürüst olmakla
Sadece korkularım oldu benim
Çocukluktan mı kaybetme korkusundan mı?
Korkulu saklayışlarım oldu benim
Ve sıradan olma korkusuyla sevgilerden kaçışlarım
Sevenleri sevemeyişlerim
Sözde vedalar, içte umutsuzlukla örtülen
Aralara saklanmış, itilip kakılmış bekleyişlerim olmuşlar
Yalan olsa da pembe, ezik hayallerim
Ve onu hor gören gerçekliklerim
Şekerli değil, tuzlu iç denizlerim benim
Beynim değil, yosun tutan dalgalardan, hayallerim
Üstüne dökülen gözyaşlarından kararan günlerim
Bakıyorum da hiç doğrularım olmadı galiba benim
Olmaz ki bu kadar
Bu dünyada tüm hatalar da mı benim?
Ve her ne kadar susuyor olsam da
Noktasız benim cümlelerim, şiirlerim'






Eda Soydan