Ece Aykız - Alabildiğine Çiçeklenirdi

ALABİLDİĞİNE ÇİÇEKLENİRDİ

Ellerin ellerime değidiğinde
Bir deniz olurdum büsbütün
Teni yağmurlarla ürperen

Kırıldı uzun karanlıklarım
Sesinin gizli çığlığı açtıkça
Özlemlerin kilitli kapılarını

Karaya çekilmiş bir ilkyazın
Göğsüne yaslardık başımızı
Ödü kopmuş İstanbul parkları
Daha da çoğaltırdı ürküntüyle Sevdamın çaylak telaşını

Kıyılarımı dolduran çay bahçelerinde
Gözlerinin dağlarına sığınırdım
Kaçak yazıldığım intiharlarımla
Ve zümrüt bir öfkeyle kıskanırdım
Yapayalnızlığına tanık bir yüzün
Çekinmeden sarılışını serçe parmağına

Gecikmiş bir mevsimin rüzgârını alıp
Göğsüne topladığında uçurtmalarımı
Alabildiğine çiçeklenirdi dudaklarımda
Seni sevdiğimi anlayan sözcükler