İşte ölüm şu derin taçlı şiirdir bak
Duman adamları maskeli katanalarıyla geçiyor
Çalan bir bandonun eşliğinde
şimdiye dek ölünmeyen kentimizin üzerinden
Hiç değilse sokaklarında
-Sayın padişahım muhbir
Denizin altındaki bandolar da çalıyor muydu?
Parmak çocuk sorusu karşılığını da içinde taşır
-Ama şurasını unutuyorsun hep
Boğuldukları zamanki yaşlarıyladır çalğıcılar
Herhalde böyle bir şiire başlayan onu bütünler.