Ece Arabul Günel - Günce

Oturdu:
Kolları deri
Çifte minderli
Azıcık gözyaşı,
Azıcık umut lekeli

Kalktı:
Yaşlı parke
Dal dal
Damar damar
Topuklarıyla ezildi

Çalıştı: Duvarında takvim
Masasında ajanda
Zamanı sanki anlayacak
Günü içinde gizli

Anladı:
Kış geldi geçti
Belli ki yaz güneşi
Bu odada hala serinlemedi

Ayrıldı:
Bir şiir eksik kalsın
Uykuya rahat daldı