Duygu Tuncel - Hayat

umut çiçeğim yeşerse keşke

ve bir hayat doğsa avuçlarından yüreğime...



ölüm dururken başucumda,

dokunulmazlıkla sırlaşan ir gerçek gibi

kabullenemz onu

bu yeniden doğmaya

hayata inat koşmaya susayan ruhum



dizlerim kanarken bu ıssız yolda

onca düşüp kalkmalar gelir aklıma
sonra bir perde gibi iner gözlerimden

karanlığın içinde yanlızlık.



sonuna gelmek istemezken

aslında sonu yaşıyor olmak zor

zor gündüzlerde bile işkenceler içinde

sevgisizlikten çatlamış topraklarda kök salmaya çalışmak



ama bir umut yeşermek üzere

gözyaşları ile sulanan bir hayat

doğmak üzere avuçlarından yüreğime...