Duygu Tuncel - Ben

hayatın kıyısında oturuyorum

çiçeklerin tohumlarından besleniyor ruhum

her tohum

bir parça yaşam

ve

her yaşam damlası

bir mutluluk getiriyor yanında...

bir zincir oluşturup

salıversem o uzaklara diyorum
ben kıyıdayım ya

ama olmuyor bir türlü

aşılamıyor

insanoğlunun duvarları

yıkılamıyor...

ben kendi kıyımda

kendi mutluluğumla

yalnız kendimi avutuyorum...