Dursun Yüksek - Efendiyiz

Umudumuz sarı öküzün boynunda bir yara.

Ekmeğimiz kıraç toprakların koynunda.

Bir sarı başak.

Aşımız bir kuru soğan.

Bir pişim patates

Bir sahan bulgur.

Sevdamız bir kara somundur

Tüter sımsıcak.

Öksüzüz,kimsesiziz,yetimiz

ve biz bu milletin efendisiyiz.

Hasretimiz,küçücük camlarında evlerin

Bir çift kara göz.

Dostumuz sokaklarda bir köpek,

bir kedi...bir kaç tavuk.

Ve hayvan pislikleri

Orta yerlerinde köyümüzün

Bir sıfat gibi adımıza.
Gurbete yolumuz çok,

Yolcumuz da.

Kasabamıza bile hep hasretiz oysa.

Hasretiz okula,öğretmene

Hasretiz yola,suya,elektriğe

ve tümden yaşamaya hasretiz.

İşte biz milletin efendisiyiz.

Ekmeğimizdeki diş izleri,

Çorbamızdaki kaşık izleri,

Toprağımızdaki tırnak izleri,

Onlar bey-efendilerin.

Biz milletin efendisiyiz.

Ama nasıl oluyorsa

yıllardır..

Geçtik efendilikten.

Karın tokluğuna

Köleliğe bile fitiz.