Sevmek
sevmek delice sevmek neydi ki
yüreğe bir kor düşmesiydi
bir güzel aşk masalı mıydı ki
dillendikçe içini kemiren
saçlarına vuran ılık rüzgar
dudağına düşen kar tanesi
sonunda hep ayrılık hasret var
kalmamış bundan üzülmeyeni
bazen yanar gönül ince ince
hatırına sevdiğin düşünce
düşürür insanı demden deme
takar pençesini yüreğine
doğanım der çok çektim bu dertten
ayrılamadık birbirimizden
yakam kurtulamadı dertlerden
ne ben memnun ondan ne o benden