Doğan Sarıyüce - Beklenti

Beklenti
hevesnen başlasada yolculuk
vurgunlara denk geldi yolumuz
neyi bekledik neleri bulduk
sonunda üzülen hep biz olduk

beklenti hayal umut neydi ki
insanın bir tesellisimiydi
yoksa sade bir bekleyişmiydi
olmayacağını bile bile


acıların en büyüğü sözle
varsın yansın gönül ince ince
utanır belki vakti gelince
aynısını kendi hissedince