Devrim Yılmaz - Yüreğimin Yankısı

Ya kahrımdan öleceğim,
Ya ölüm kahrolacak ellerimde

Ya özgür doğacak güneş,
Ya tutsak düşlerim;
Bu şehri bombardımana uğratacak

Bilinsin
Sancıyan yürek, kederi ilaç bilir

Ya kederi omuzlarken şafağı bekleyeceğim
Ya sancılarla düşmanın gülen yüzünü
Ki o an ellerim ölüme dokunacak'
Vakit çok geç!

Ya yankılarla çoğalacak bir ses olacağım
Ya sesim kalabalığın içinde kimsesizleşecek.
Örselendim ama usanmadım! ! !
Zaferin kıyısına varamazsam
Uçurumun kıyısındaki insan olacağım
Vakit çok geç!

Kendimi unuttum bin yıldır acılarıma küstüm
Kandırıldım adına acı dediklerine yandım

O keder ki beni ölü yapar
O karanlık ki güneşi zincirler

Ya acıyı hiç bilmeden yürüdüm
Ya da yürürken acıya saplandım'

Ve ben vurulsam da
Uslanmadım! ! !