Devrim Yılmaz - Lâl Olmuş Dilin

Lal olmuş dillin şair
Nedir bu halin?
Şair de anlatamazsa her daim kanayan yarayı
Mirası ne kalır ki;
Bahar ve aşk sarhoşu dizelerinden başka'
Zaman mı tutukluyor ezberindeki kelimeleri?
Evet, belki tehdit ediyor gölgeler
Cesaretini korkudan aldığını bilir gibi'

Ne olursun,
Ne olursun mahşere bırakma son sözünü
Sesin ki;
Yasaklı üç rengi verir
Sesin ki;
Köylerin ve dağların biricik yaşantısından kopmuştur.

Şair der ki;
-Gücüm yok
Teslim olmamak için
Ölümle özgürlüğün hat safhasına kucak açanları,
Ve kurşuna dizilenleri anlatmaya

Derim ki;
-Unutulmuşların mezarsızlığından söz et şair.
Der ki;
-Kahpece..!
Derim ki;
-Anlat yine de
Anlat ki mirasın aşkların ve baharların olmasın
Der ki;
- Diyarbekir'de 47 sehpa gördüm'
Ve oğlunun son titreyişinin şahidi babayı
Yine de gülüyorlardı fotoğraflarda bu yaman sona'
_____________________________Artık vazgeçtim'

En dibindeyiz sanmıştık acının
Oysa bitmemişti,
Yine bir bahar gününde
Elinin kınasıyla nice gelin
Ana kucağında nice bebek
Ve nice yiğit düşer toprağa
Top-tüfek sesleri'
Boyunlarında zincir binlerce insan!
Sonu yoktu zulmün, başlangıcı olmadığı gibi
Ama inkar edilmeye inat isyanı olanlar vardı..!

__Tarihin o hain dipsizliğinde yine dirildiler.
En dibindeyken bile güneş sızdı içlerine
Yeniden boy verdiler dağ çiçekleri gibi
Unutulmuşların mezarlarından kopup geldiler,
Yaşam oldular'! __

Ve henüz 12 yaşındayken 13 kurşunu taşıdı gövdesi'..
Açlığın yamasını bulduk da ölümünkini bulamadık
Tepeden tırnağa nefret sarmıştı ülkemizi
Rayber ve Kasım gibi halkına ihanet etsen de
Dilin ve kara tenin boynunda ağır bir suç!

-Derim ki;
Kurtuluş sesindir..!
Dalga dalga çoğalacak,
Belki üşüyecek yüreğimiz ama
Ziyanı yok 'GÜNEŞ'imiz ne güne duruyor,
Anlat, rengini Mezrabotandan alan sesinle
Sonra yankılansın sesin Dersim Dağlarında
Çoğalsın
Yanına barışı da katsın'