Devrim Yılmaz - Gözlerimden Öp Anne

Eksildim,
Yarım yamalak sevgilerin gölgesinde.
Yavaş yavaş azalıyorum
Özlem demir attı yüreğe
Yolcular ve limanlar kül'
Eskidim,
Nedir şu zamanın hainliği?
Hoş geldin de anne
Sarıl, sakla beni yüreğinin en ücra köşesine
Bölündüm'
Gözlerimden öpecek misin?
Sorma be anne yandım
Öyle kolay değil cehennemden geliyorum
Topallayan umudun verdiği son çiçek
Kurudum ne zamandır denize hasret
En çok ışık saçan yıldızı sana bırakmıştım
Ve biliyordun dönecektim
Gökyüzü neden yıldızsız? Eksik yaşadık anne eksik
Yetmedi sevgin aşkları da isteyemedim dağlardan
Astım kendimi'
Ağlama!
Gözyaşınla damla damla azalıyorum
Gözlerinin derinliğine düşüyorum
Deliliğe düşüyorum anne
Öp gözlerimden yüreğinin kıyısına vurayım
Ateşe ver bendeki ölüyü
İkinciye ama son olsun dünyaya gelişim
Zaman hükümsüz seni yaşacağım anne
Kentler tabut, biz boyalı tablolarda kalalım
Öpmelisin gözlerimden çok ıslandım çığlıklarında
Bir öpsen gözlerimden
Ellerinin yorgunluğuna bakmadan
Eksik olan ne varsa -özgürlük, ekmek,su-
Özlemin şafağında bizimle olacak'