Başkaları için yaşama çekiç vurdun.
Sakalında acının vergisi'
'Küçük adam' dediler sana
Büyüktün karanlığı yırtacak kadar büyük
Derken ziyan oldu
Emek, iş kokan ekmeğin
Hükmün öfkeneydi bir tek!
Geceler gözlerin kadar derindi
Geceye ağırdı soluduğun hava'
Neden, Nasıl, dokundu yıldızlar sana?
Kurşun muydu, soluğunu kesen?
Gülüşüne &aşiti& der analar
Gülüşün ölüme yakışmaz
Gitmemelisin anaları ağlatmamalısın
Gidişinde ağlar bu şehir'.