Devrim Yılmaz - Bir Nefeslik Umut

Gün ışığı yasta
Gece ve hüzün kaldı bize
Dizini döven bir anadan arta kalan
Gözyaşına sığınacağız
Kuru bir umutla avunmasını bilmeli
Yırtıldı ellerimizde sözcükler
İşçilerin gözbebeğinde konuşacağımız dil
Hala kanıyor, parçalanıyor bir yanımız
Kanayan yaralarımızdan öpecek devrim
Dayanmalı..!
Yolunda Tariş var ikliminde haziran
Değişecek bu devran
Eylül dökülecek avuçlarımızdan
Sancıyı kuşanmalı'!