Öğle vakti yağan yağmur,
insanın sevgilerine yağar;
bütün sevdiklerini
düşündürür ince ince...
İkindi vakti yağan yağmur,
insanın hüzünlerine;
bütün yitirdiklerini
hatırlatır sessizce...
Akşamüstü yağan yağmur,
insanın ayrılığına yağar;
buğulu camlar ardında
uzun uzun dalar...
Gece yarısı yağan yağmur,
insanın yalnızlığına;
kırık buruk duygularla
derin derin susar...
Sabaha doğru yağan yağmur,
insanın kalbine yağar;
bir hüzün siner her yere,
içi ağlamak hissiyle dolar...
Sabaha doğru yağan
yağmurları severim ben en çok.
çünkü o, yağmurların
en sessizi, en hazinidir.
Ama yine de diyorum, yine de
bütün yağmurlar güzeldir...