Devran Demir - Küçük Mutluluklar

Emekliye emekliye
Mutfağa dek, geldi bebek
''Anne'' dedi ilk kez
Annede bir ağlama duygusu
Bu da bir mutluluk.

Yavaş yavaş sağlığına
Kavuşuyor, bir hasta
Birazdan taburcu olacak
Geride kaldı acıları
Bu da bir mutluluk.

İşsiz de olsa içi rahat bugün
Gün boyu uğraştı durdu, evine
Balık götürüyor bir baba
(Hepsini kendisi tuttu)
Bu da bir mutluluk.

''Öğretmenim'' dedi bir ses
Gülümseyerek geldi yanına
Eğildi öptü, yaşlı
Ve yorgun ellerinden
Bu da bir mutluluk.

Uzak bir köy okuluna
Kitaplar, kalemler, önlükler
Götürüyor bir araba, içinde
Onun da bir şeyleri var
Bu da bir mutluluk.

Canını dişine gecesini
Gündüzüne yıllar yılı
Hepsi şimdi evli-barklı Açık gitmeyecek artık gözleri
Bu da bir mutluluk.

Her yaprağında emeği var
Kocaman bir ağaç şimdi
Neşeyle oynuyor
Gölgesinde çocuklar
Bu da bir mutluluk.

Yoksulluğu yüzüne vurmuş
Bir evdi, gizlice
Bırakıp gitti eşiğine
(Bir torba yiyecekti)
Bu da bir mutluluk.

Kasaplardan kemik topluyor
Sokak sokak dolaşıp
Kediler köpekler, bir güzel
Karınlarını doyuruyor
Bu da bir mutluluk.

Tam, unutuldum
Dediği bir an
Sımsıcak bir mektup
Bir sevgili dosttan
Bu da bir mutluluk.

Belli ki büyük
Acılar çekmiş, değerini
Daha iyi anlıyor şimdi
Küçük mutlulukların
Bu da bir mutluluk.