Filizî bir rengi var gecenin.
Ay karanlığın dokunaklı yüzü... uğrun usul
Tazeliyor yorgun duygularını,
Mağrur ve mahzun kadının.
Ayaklar altına alınmış nice değerin
Ağır ağır büyüyen sızısıyla içinde,
Lokma lokma yediği yüreğinden
İncecik sular yürüyor bitkin gözlerine.
Yatağı insanın insandan dünyada,
Esirgediği sevgi ve merhametin
hicran denizi...
Bakışlarında binlerce hayal kırıklıkları,
Alın çizgilerinde dalgın izleri bir yasın...
Razı olmasa da bir yanı hep
Bir yanı boyun eğip herşeye sessiz,
Aklını ve kalbini yitirmemek için
Ruhsuz ve soğuk bir zamanın
Onulmaz acılarından dönüp dönüp gözyaşına
Sığınıyor her gece yeniden çaresiz...