Babalar da ağlar
Çocuklar bilmez bunu
Anneler bilmez;
Onlar, içlerine doğru
Akıtır hep gözyaşlarını
Kimseler görmez
İnmez hiç bir gün inmez
Evlerin o ağır yükü omuzlarından
Gönüllü bir cezadır biraz da
Susup katlandıkları yıllar boyu
Ve hüzün hiç eksik olmaz bakışlarından
Babalar da ağlar
Çocuklar görmez bunu
Anneler görmez;
Duvarlar görür en çok
Acılar bunu
Babalar da ağlar
Babalar da
Ve ağladıkça onlar
Biraz daha güler
Evlerin yüzü...