Derya Önder - Düşümdü Gece

biz üç kardeştik camlar kırılmadan önce

avlusunda ağaç olmayan evlerde büyümüştük

uğursuz bir kıştı. belki aralık

zemheri derdi, olaydı annem



görmemiştik daha önce evlere giren bir yağmur

kızıl bir aşk. kızıl akşam. büyüyorduk usul usul



taşkın bir kederdi oysa yalandan dua ve gece



bir şey var, tutunup bırakmayan

hem benim hem değilim ben

öyle ki güz deli gibi

çarpıyor akşamlarıma



biraz daha düşünsem

diyebilirim kardeştik. düşümdü gece

sonra ayrıldık şehirden



o adres de yitip gitti o sel de


gırtlağında iki ölü bir yaralı. bitti, diyordu küçüğü

buz tutmuş göl kıyısında yırtık ev fotoğrafları

öyle hatırlıyorum beynimi zorladıkça



biz hiç tanışmadık belki de

savaşa da gitmedik

bilmedik nasıl akar, nasıl donar sıcak kan

birdenbire bir sus gibi ellerimiz ağzımızda



susmadık da



ne zaman devrilse bir ağaç

zaman kırmızıya çalsa



biz üç kardeştik. öyleydi. yırtıldı karbon kağıdı

var mıydı çağrılacak bir adımız, bir rengimiz

bir şey işte. ne bileyim



uyandır beni ey hayat. içimde bir kuyu bul

çünkü üç kardeştik biz. öyle hatırlıyorum