Baharlar gelecekmiş hani ne zaman
tohumlar filizlenecekmiş ışınında güneşin
gökkuşağı altında tek hayali çocukluğumun
hani geri gidebilse zaman
gidebilsem çocukluğumun yarım kalan
resmin renklerini sürebilsem yeniden
çimen yeşili gözlerinle bakabilsem gökyüzüne
ve yeniden üçurtmamın iplerinden tutup
en yükseğe dalgalandırabilsem
koşuşturan civciv sesleriyle sabaha uyanabilsem
bugünün ağırlığıyla yarına çıkmayı silebilsem
zamanı silgi yeniden doğmayı kalem diye...
çizsem?
çocukluğumuzu yarım bırakmadan
geri dönüşü olmadan tam büyütebilsem
geleceği?
her takvim sayfasında zamanı koparmadan
dünü bırakıp yarına bir gün vermeden
zamana yenik düşmeden
büyütmeliyim çocukluğumu
emekleyemeden koşmayı öğrenmeliyim
öğrenmeden öğretmeliyim
öğrettiğimle zamanı sevdirmeliyim.
severek yaşadığımız zaman bizim...