Daha henüz tanıdım seni,
Anlatırsın yaşadığın serüveni.
O kadar aldatılmışken;
Alırmısın yeni'den güveni?
Mâskesiz yüz'e yüzün sürmedin.
Yanlızlık rıhtımında;
İki yürek bir görmedin.
Sevmesede vefasızı özledin.
Hangi gözden kurşun yemedin!
Hangi sözden özü silmedin!
Sen; seni buldum derken,
Hangi vefazdan tekme yedin?
Arındın gülün dikeninden.
Süzüldün balın gülünden.
Kimbilir! Neler çektin zalimin elinden.
Ne kaldı sende aşkın uçuşan külünden!
Uzaklardan savrulur yanlızlığın.
Anlatmak geri getirmiyor gideni.
Hasretler birikmişken söndür içindekileri.
Yakmasın zalimin zülmü söndür içindeki, alevleri...
Bırak gönül kuşların uçsun.
Ağlatan, aldatan, yanıltan;
Uçurumun çıkmazına düşsün.
Doğru doğruyu, yanlış yanlışı doğurur...
Sevgiler kanatlanır konar gül dalına.
Denizler dalgalanır sarılır martısına.
Aşıklar bülbül olur yanar sevdasına.
Her şey değişir herşeye söz geçer.
Bir tek söz geçmez yürek aynasına.
Aldatır hayat, aldatır insan, sen kendini suçlu san!
Hakketmeyene yürekten kan.
Sonuçta bahtı karalı insan sen aldanışına yan.
Her söz her göz kurşun sıkar insana.
Sıksan kurşun geçmez yürek aynasına...