VAZGEÇTİKLERİMİZ
Hayattan her vazgeçişimizde
ölmeye kalksak
günde bir kere ölürdük...
oysa?
hayattan her vazgeçişimizin
ardında yeni umutlar doğdu
___________yeni çiçekler açtı
_______________yeni sevinçler
yeni mutluluklar yaşandı...
hayattan her vaz geçişimizin,
ardında daha ne çok şeyin..!
olduğunu fark ettik
__________yaşanması gereken
anne olmak
__________baba olmak gibi...
sevmek_sevilmek gibi...
bir çocuğun gülüşünde
kaybolmak ve etrafına
saçtığı sevinçlere
__________ortak olmak gibi...
her ölüm düşüncesine
kapılmış günlerin yerine
umuda kapılsaydı
____________düşüncelerimiz
çocukların geleceği
daha güvenilir olurdu
korkak yarınlarımıza
katık ettik çocukların
____________geleceğini...
korkularımızla yüzleşmek
_______________yerine...
ölüme kucak açtık çoğu kez.
ve belkide...
her ölüm düşüncesinde
ölmüş olsaydık
gittiğimiz yerden pişmanlığı
_______________öğrenirdik
____________________çaresizliği
ve geriye dönemeyişimizin
__________________ah! çekişini
ve büyük korkularla imkânsızlığımızın
geri dönüşümüzün olmamasıyla
beraber vazgeçtiklerimizin
daha beterini kabul etmek
_________________zorunluluğuyla
ateşler içinde yanmak gibi...
bazen mutlulukları hep uzaklarda
________________ararız...
oysa mutlulukları içimizde
_______________gizleriz...
kaçışlarımız içimizde biriken
mutluluklarımızdandır...
mutluluklardan acıları arar
_______________hale geliriz
her hayattan vazgeçişimizin
___________________ardında
sayısız mutluluk yaşadık...
her mutluluktan vazgeçmiş
________________olsaydık eğer
sayısız acı bırakmış olurduk geriye...
vazgeçmekle sadece yok ederiz...
kendimizden vazgeçmek,
kendimizi yok etmek demektir...
vazgeçtiklerimiz bizi oluşturur
bizi yok etmek
__________etrafımızı yok etmektir...
___________