Gökyüzünde bulutlara karışmış yağmurlar
denizin azgın sularıyla fışkırır dalgalar
içimde tarifi imkansız duygular
gizlice sessizce kopuyor fırtınalar
her defasında beklemek seni
sensizliği koynuma alıp geri dönmek
her defasında sakladım gelişlerini
gidişlerini hesaba katmadım
katıksız sevdaların son umuda yolculuğuydu bu
birgün son bulan yolculuğumun
başlangıcı olacak gelişlerin
gebilme umudunun tükendiği anı yaşayacaksın
türküsü çalınacak hoşçakal sevgilim
gelmediğin her gün için bin kere öldüm
senin birkere ölmen nek ki...
içimde sessizce kopan fırtınaların
dinmediğini hissetiğin an
anlına namluyu dayayacaksın
titreyen ellerin buna da geç kalmış olacak
çünkü?
seni senden önce kurşuna dizecek
geç kalmış sevdan.
ruhun bedeninde ayrılmışsa kanın akmayacak
bari bırak ruhun yağmurlara karışsın
kimbilir belki yağmurlarda saklı geç kalmışlığın
sevdası...
üşüdüm her yağan yağmur damlasında
yine bekledim vazgeçmedim sevdanda...