Derya Avşar - Sessiz Geceler

SESSİZ GECELER
Çaresiz kalışlarıma dermansız yarama
ve burnumun direği sızlayıp,
sessizce ağlamalarıma
_____________sessiz geceler tanıktı
gündüzlerimin bitmez acı yazgısı
günün ilk saatlerinde doğar üstüme
mahçup zaman silinmez kadere
boyun eğmiş mutluluk
gözyaşlarım sessizce boşalır
karanlık dostum sessiz gecelerime
kucak açmışım herşeyimi yitirdiğim
zamanın koynunda isyanım ağlamakta
gecenin koynunda zifiri karanlık içimde
tek mutlu yanım sessiz gecelerim
karanlığı aydınlıktan daha aydın görünenler:
görünenler asıl karanlık? maskeli suratlar maskeli kelimeler
hepsi karanlık bir yumağın içinde
derin bir kuyuda kapalı gözlerle çırpınıyor
perdesiz pencerenin rüzgarda
savrulur tüller gibi...
gecenin sessizliği huzurun derinliklerinde
kendi akışıyla sonsuz bir mutluluğa
kanat çırparak dünde kalmış
sancısıyla sabahı doğurur
yeni bir sabaha gözlerimizi açtığımızda
günümüzün aydınlık yüzünü
dünün karanlığında bırakmış oluruz
akşamları kucaklar yine sessiz geceler bizi
bir günün ertesi akşamından
mahmur sabahına uyanırız
kurudur yapraklar artık dalından
kimbilir belki bir sabah filizlenir yine çiçekler.