Karanlığı bölen sabahı
doğurdu geceler.
ıssız kumsalda deniz
dalgaları vurur yüzüme
öksüz kaldık, yitik sevdalarda
umutlar sularda batık.
mutluluğu kime sattık?
geride acı bıraktık
geleceği hüzne boğduk
dostu düşmana kattık
mutluluğu kime sattık?
her yakılan ateşte yandık
her ateşte bir kül bıraktık
ve esen her rüzgârda savrulduk
parçalarımızın izi bile kalmadı...